نوع بقعه : امامزاده
دوره تاریخی : قرن ششم وهفتم هجری و در زمان صفویه و قاجاریه
بنای بقعه از برج های آرامگاهی ترکدار به شمار می رود که دارای 67 ترک زاویه دار با گوشه های تیز است.ضریح آن از جنس چوب مزین به منبت کاری است و متعلق به دوره صفویه می باشد.پی بندی و پی سازی بقعه با مصالح قلوه سنگ و ملات گچ است ولی در بخش های فوقانی شاهد بهره گیری از آجر و فنون آجرکاری هستیم.
این بقعه در مرکز شهر دماوند و در جبهه جنوب شرقی دادسرای این شهر و در محله موسوم به قلضی قرا دارد . پلان بقای این بقعه به صورت برج آرامگاهی ترک داری است که دارای بدنه ای با ۶۷ شیار زاویه دار با گوشه های تیز است.
مصالح بنای این امامزاده از قلوه سنگ و ملات گچ است . و در ارتفاع بالاتر با آجر کاری بسیار زیبا سبک بناهای قرن ششم وهفتم هجری ساخته شده است.این بنا در دوره صفویه و قاجاریه مورد توجه بوده و آثاری از دوره های مزبور در بنای امامزاده دیده می شود ،که می توان به صندوق چوبی منبت کاری شده مربوط به دوره صفویه و یک مسجد مربوط به دوره قاجاریه اشاره کرد .با توجه به وسعت معماری این امامزاده شاید بتوان آن را بزرگترین بقعه در حوزه دماوند معرفی نمود .این بقعه دارای امکانات رفاهی مناسبی جهت استفاده زائرین محترم است.
پلان بقای این بقعه به صورت برج آرامگاهی ترک داری است که دارای بدنه ای با 67 شیار زاویه دار با گوشه های تیز است. مصالح بنای این امامزاده از قلوه سنگ و ملات گچ است . و در ارتفاع بالاتر با آجر کاری بسیار زیبا سبک بناهای قرن ششم وهفتم هجری ساخته شده است.این بنا در دوره صفویه و قاجاریه مورد توجه بوده و آثاری از دوره های مزبور در بنای امامزاده دیده می شود ،که می توان به صندوق چوبی منبت کاری شده مربوط به دوره صفویه و یک مسجد مربوط به دوره قاجاریه اشاره کرد .با توجه به وسعت معماری این امامزاده شاید بتوان آن را بزرگترین بقعه در حوزه دماوند معرفی نمود .
منبع: سیری در ایران، حرم یار، دماوندنامه
