سرانجام پس از دو ماه کش و قوس، و جاری شدن نام افراد مختلف در میان محافل و مجالس، فرماندار جدید دماوند به عنوان اولین فرماندار دولت یازدهم معارفه شد. امیدواریم – نه مثل دوره ی گذشته – این مسئولیت سالیانی چند بپاید و منشا خدمات بسیار باشد. از زحمات جناب آقای افشارنادری سپاسگزاریم و به جناب محمودی فرد خیر مقدم می گوییم و برایشان آرزوی توفیق بیشتر در خدمت به مردم این سامان راداریم. یکی دو نکته ی گفتنی به ذهن می رسد که شاید حرف ناگفته ی بسیاری از مردم ما – بویژه نسل جوان – است که نگران و دغدغه این آمد و رفت ها را می بینند. چند نکته ی دیگر هم هست که انشاءالله بماند برای بعد.
یک. تا آنجا که در خاطر داریم از سال 68 تاکنون و در سه دولت آقایان هاشمی، خاتمی و احمدی نژاد افتتاح فرمانداری شهرستان در این ادوار با مسئولیت یکی از مدیران محلی بود – آقایان رهنما، صفری، فخاری و ...- این انتصاب در هر دوره و هر تفکر سیاسی، با اهتمام مسئولان ارشد محلی و نیروهای موثر شهرستان، در انتخاب عناصر بومی متمرکز می شد. اینک این اولین بار است که در دولت تدبیرو امید تلاش های انجام گرفته به ثمر ننشسته و فرماندار محترم مان برخاسته از شهرستان نیست، اگرچه ره توشه ای گرانسنگ از تجربیات را دارد. در چیستی و چرایی این انتخاب گفته اند که اگرچه ابتدائاً فهرست ارائه شده از نیروهای بومی بوده اند اما دو شرط آقای استاندارمبنی بر «بازنشسته نبودن» و «سابقه ده ساله در وزارت کشور» باعث شده است انتخاب نهایی همان نباشد که اول بنا بود! اگرچه به این شرط گذاری منطقی استاندار ارج می گذاریم اما دو نکته را یادآور می شویم:
1.باید ببینیم در ادامه راه و در مناطق دیگر التزام به این شرط چقدر پایدار خواهد ماند.
2.در حالی که دولت یازدهم و بزرگان آن سخن از حضور ژنرالها – نه گروهبان ها – و ملوان ها – نه قایقران ها – می گویند و مجلس هم دو روزه از طرح دو فوریتی خود برمی گردد. چرا ما در منطقه ی خودمان از حضور همین نیروهای باتجربه محروم بمانیم؟!
دو. این قضیه یک نکته ی تلخ را هم یادآور می شود و آن اینکه نیروهای تصمیم ساز و تصمیم گیر در تهران و شهرستان – از هر جناح و طیف – در ذهن خود فهرست از قبیل بسته ای را دارند – و داریم! همین که نوبت انتخاب فرماندار، نماینده و مسئولان ادارات مهم می شود، همان فهرست بسته را که چند اسم از چهارمحل دماوند و یکی دو محل دیگر دارد می گشاییم، اگر جواب داد که فبها وگرنه...! گویا دماوند فقط دماوند است و گیلاوند!! شاید اگر به عناصر فرهیخته و باتجربه در آبسرد، آبعلی، کیلان، رودهن و روستاها و دهستان های دیگر نظری می افکندیم، مردان توانمندی را می یافتیم که هم بازنشسته نبودند و هم از اهالی وزرات کشور بودند. چه خوب است از این پس این فهرست بسته را بگشاییم و اسامی بیشتری را ثبت کنیم.
سه.فرماندار محترم و ارجمندمان؛ به خوبی می دانند که روی سخن این مقال در نقد اصل یک انتخاب است نه نقد منتخب! چرا که سابقه ی طولانی ایشان در فرمانداری شهر بزرگ و پیچیده قم و دیگر مسئولیت های مهم اجرایی این امید را پدید می آورد که بتوانند در این منطقه منشا خدمات و آثار ارزنده ای باشند. همه ی ما نیز موظفیم با امید و خوش بینی، وی را در انجام این مسئولیت خطیر کمک کنیم. چرا که موفقیت وی، موفقیت ما و منطقه ی ما است. امیدواریم ایشان با مطالعه ی دقیق و جامع شهرستان و فرصت ها و تهدیدهای آن، در انتخاب یاران همراه از میان عناصر توانمند محلی و انجام برنامه های اثربخش و روزآمد موفق باشند و اعتدال و تدبیر را که شعار دولت یازدهم است در میدان عمل به عرصه ظهور برسانند.
نکات دیگری هم می ماند، برای زمانی دیگر و مجالی وسیعتر. انشاءاله.
منبع: کرانه ها
