"ساحل" منتشر کرد:
حسین جان!
قسم به همان اشک هایی که روبرویم نشستی و ریختی تا من برایت گریه کنم.
قسم به همان آغوش بازی که برایم گشودی تا به سویت پرواز کنم.
قسم به همان نگاهی که هیچوقت از من بر نداشتی.
قسم به همان خوش آمدهایی که به زائرانت می گفتی و اسمشان را ثبت می کردی.
قسم به همان وفاداریت که ناچیز حرکت مرا مرهم دلت می خوانی.
قسم به همان وعده ای که دادی و فرمودی من هم به دیدارتان می آیم.
این سفر را سفر آخرم قرار مده...
آمین.
.
.
.
دوست داشتم طبق معمول از خوشی ها و شیرین های سفری بگویم که بزرگترین و مهمترین تجمع جهان است.
اما عهد شکنی آنان که "عهد" با "آدینه" بستند، چنان دل من که بلکه دل تمامس شاهدان یک حقیقت تلخ را خون کرد که این بار می خواهم از تلخی ها بنویسم.
سخت بود در سفر و تجمعی که به یاد عظمت و شکوه عمه سادات زینب کبری(س) برگزار شده است، شاهد آن باشی که 4000هزار هموطن اعم از زن و بچه و پیر و جوان به واسطه جهالت و بی معرفتی عده ای جویای نام و قدرت، در یک کشور غریب بی سرپناه و بی وسیله و ...رها شوند!
عذاب آور بود شاهد آن باشم که درسرمای بی سابقه عراق خواهران ایرانی در بین الحرمین روی سنگ سرد بخوابند و یک پتو از جایی قرض گرفته باشند تا روی خود بکشند که به والله قسم آن یک پتو هم اثری نداشت!
غرور هر آدمی می شکند وقتی ببیند که یک جوان 30ساله همراه با کودک 9 ماهه خود و همسرش ساعت 11شب در کربلا به دنبال یک جا بگردند و هیچ نتیجه ای نگرفته باشند!!
چگونه هضم می کردم که بدن و سر هموطنان خودم پس از چند روز پیاده روی شپش گذاشته باشد و جایی برای حمام نداشته باشند؟!
و خیلی از حقیقت های تلخ که اینجا نمی توان گفت...
آنوقت باید بشنوم که بیاید و بگوید" من که 57 سال است حرم نرفته ام، از الان تا آخر عمرم هم نمی روم!" یا یک جوان به ظاهر بسیجی و هیئتی با دلی پر داد بزند"آن نظانی که این حجه الاسلام پ از آن دفاع می کند من بسیجی اش نیستم" و ...
کاری به پولی که همین آقایان به اسم ع- آ به مبلغی زیاد گرفته اند ندارم اما مسئول این همه ظلم و این همه بی انصافی و بی فکری کیست؟! امام حسین(ع) به این عهد شکنی راضی اند؟! اگر همین حاج آقای "پ" یا آقای "ش" عرضه بردن 4000 نفر به کربلا را نداشته اند، حداقل می توانستند مردم را از مرز رد نکنند که در کشور غریب حیران و سرگردان نشوند...!
کاش آقایان می فهمیدند حضرت صاحب(عج) و سیدالشهدا در جاده های کربلا شاهد همین حقیقت های تلخ بودند که عهد بستن با آدینه به عمل است و نه به شعار و دسته جمع صبح جمعه به کوه رفتن!!
******************************************
به قول دوستان پی نوشت:
* هر چه می خواهد، کند
من راضی ام
من تمام عشقش را
با تمام هستی ام
در کرده ام!
