چند شماره از شماره جدید روزنامه رهاورد که دوباره ره آورد شده است می گذرد. سردبیر حمید مشهدی آقایی توضیحاتی را پیرامون تغییرات این نشریه مطرح نموده است که در ادامه مطلب می آوریم تا مجال نقد یا تجلیل روند جدید ره آورد، قدیمی ترین نشریه چاپی شهرستان دماوند با مشاهده عملکرد جدید آن توسط صاحبان قلم و خوانندگان ایجاد شود.

چند شماره از شمایل جدید روزنامه رهاورد که دوباره ره آورد شده است می گذرد. سردبیر حمید مشهدی آقایی توضیحاتی را پیرامون تغییرات این نشریه مطرح نموده است که در زیر می آوریم تا مجال نقد یا تجلیل روند جدید ره آورد،  قدیمی ترین نشریه چاپی شهرستان دماوند با مشاهده عملکرد جدید آن توسط صاحبان قلم و خوانندگان ایجاد شود.

شماره آذرماه نشریه ره آورد

1. انتشار ره آورد در شکل و قالب و رویکرد جدید، واکنش های مختلفی را در بین مخاطبان خود داشت. از تعریف و ستایش فراوان یا انتقاد و سرزنش هایی که کم هم نیستند. همین موضوع بهانه ای شد تا چند نکته ی گفتنی را تقدیم کنیم.

۲٫ نشریه محلی بعنوان یک رسانه ی مکتوب که در قلمرو جغرافیایی محدود منتشر می شود، فرصت ها و تهدیدهای مخصوص به خود را دارد. همین باعث می شود تا مجلاتی مثل ره آورد همیشه با چالش های گوناگونی دست و پنجه نرم کنند؛ فقدان ساز و کارهای تقویت مالی، ویژگی های اقلیمی، فرهنگی و اجتماعی، محدودیت حوزه ی انتشار، کمبود کادر و نیروی مجرب و حرفه ای، عدم شکل گیری تشکیلات منسجم مثل شورای سردبیری و دبیر سرویس ها و … پایین بودن آستانه ی تحمل مردم و مسئولان و … همه ی اینها دست به دست هم می دهد تا کم و بیش یک نشریه محلی بشود، آگهی نامه و رپرتاژ نامه که همیشه چشمش به آگهی و رپرتاژ است؛ یعنی منبع اصلی درآمد او میش شود مانع اصلی استقلال و حریت او! همین جاست که معمولاً نشریات محلی دچار مرگ خاموش می شوند! جالب است بدانیم علیرغم همه تصورات رایج، مرگ اقتصادی نشریات به مراتب بیشتر از مرگ سیاسی آنان است. تا آنجا که برخی روزنامه ها با برخی تیترهای جنجالی سعی می کنند به مسلخ تعطیل بروند تا بهانه آبرومندانه برای عدم انتشار خود دست و پا کنند و ضمناً منتی هم بر سر دولت و نظام بگذارند و فریاد برآورند که آزادی نیست!

۳٫ ره آورد در طول بیش از ده دهه عمر خود، سعی کرده است با آگاهی از همه ی این چالش ها و سختی ها، راه ناهموار خود را بپیماید و برای برون رفت از انزوا و مرگ! هر از چند گاهی پوست اندازی کند، این است که هردو- سه سال یکبار با جلوه ای و چهره ای، حضور خود را تقویت می کند. این به خاطر آن است که نمی خواهد بماند که بماند! می خواهد بماند که موثر باشد. تغییرات کنونی در دوره ی جدید برای این است که می دانیم و صادقانه اعتراف می کنیم ره آورد باید نقش جدی خود را مثل گذشته نه چندان دور، دوباره بازیابد و فکر می کنیم این راهی که آغاز کرده ایم چند گام به جلوست. اولاً با تیم جوان و خوش ذوق و تازه نفس و ثانیاً با رویکردهای جدید و موثرتر در قالب و محتوا. البته اذعان می کنیم در اولین شماره کاستی هایی وجود دارد – که کم نیست – اما این نقدهای صریح و حتی تلخ شماست که ما را در ادامه ی راهمان بیشتر کمک می کند.

۴٫ براین باوریم:

- در آوردن یک نشریه ی محلی، کاری به ظاهر آسان اما در واقع دشوار و سخت است. دلیل ما هم آمد و شد نشریات زیادی است که وابسته به دستگاه ها و نهادهای مختلف بوده و هستند، آمده اند اما دوام نیاورده اند.

- معتقدیم آگاهی بخشی، اطلاع رسانی مبتنی بر فرصت سازی و امیددهی، همراه با انذار و هشدار وظیفه ی اصلی ماست.

- می دانیم که مهمترین رسالت یک نشریه ی محلی، ایفای نقش انتقال دهنده بین مردم و واقعیت هاست. واقعیت هایی که گاهی شیرین و زمانی تلخ هستند. آینه گی، مسئولیت سختی است. امیدواریم تا حدی به آن وفادار باشیم.

- بر این باوریم که مخاطب ما، فقط کسی نیست که مستقیم نشریه ی ما را می خواند. اگر ما، نشریه – به معنای واقعی – داشته باشیم، می توانیم حرف خود را به طیف وسیع تری منتقل کنیم. نه بری زمان خود، که برای آینده! تا آنجا که می توانیم نقش مهمی در شکل گیری رفتارهای اجتماعی مخاطبان خود داشته باشیم.

- ما می توانی مرجع مکتوب و مستندی از حوادث، وقایع، دیدگاه ها، سطح فرهنگ مردم خود برای زمان آینده باشیم؛ همین آینه ای برای آینده.

۵٫ می خواهیم:

- طیف وسیعتری از مخاطبان را از صنف و قشر و جنسیت مورد خطاب خود قرار دهیم؛

- اطلاعات محلی، اخبار محلی، راهنمایی ها و راهگشایی های محلی را افزایش دهیم.

- « ره آورد» را بتوانیم به میان « خانواده ها» ببریم؛

- بهسازی مناسبات اجتماعی، ارتقاء فرهنگ زیست و زندگی، همگرایی منطقه ای تلاش کنیم؛

- و صد البته از خط قرمز انصاف و اخلاق عبور نکنیم!

۹٫ « ره آورد» پس از اینکه مدتی «رهاورد» بود به حال اول خود – ره آورد- برگشته است. این به خاطر تذکرات مکرری بود که اهل دقت و قلم، به ما یادآور شدند و ما برای عمل به این یادآوری درست در پی زمانی بودیم برای اصلاح این اشتباه. به یاری خدا در فرصتی دیگر و زمانی دیگر در این باره بیشتر خواهیم گفت.

 

منبع: تارود