باز هم آمده می گوید "پستو" مدتی است مطلب جدید ندارد و آپدیت نشده است. این "گولا" را می گوییم. آخر یکی نیست به او بگوید "آپ" کردن برای تو آب و نان می شود یا برای ما؟ حالا آمد و ما یک وقت جوگیر شدیم و از هنر و فرهنگ و علم و رسالت اطلاع رسانی و نمی دانم از این حرف ها در وبلاگ نوشتیم، شنونده باید عاقل باشد!!
می پرسیم حالا چه سوژه ای داری؟ این عکس را نشان مان می دهد و می گوید: "تمشک طلایی!"
همهَ سالهَ به مناسبت شُو چله مطبی رَ در پستو درج مُنیم. این سفر شعری رَ تقدیم شما مُنیم، البته با مختصری اَنگُلک به شعر معروف فروغ فرخزاد "ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد". چرا که ما فکر مُنیم اگر سرکار خانم پروغ یک سفر به دماوند بیمه بو، حتما شعرشه عوض مکد!
«تنهای تنهای تنها» روایت معصومانه‌ی دوستی دو نوجوان بوشهری و روس است که نیروگاه اتمی بوشهر و پرونده‌ی هسته‌ای ایران نوساناتی در دوستی آن‌ها ایجاد می‌کند. در نهایت پسر بوشهری در کشاکش داستان به مردی تمام عیار تبدیل می‌شود و برای دفاع از ایران و صلح قد علم می‌کند.
اینم "پاییزهَ ما" دُماوند، اِلبته ما نمحیم محل این عکسَ فاش کنیم، اما هر چه هسته خود طبیعت دُماونده. کار فتوشاپ و این حرفا هم نیه. زمان این عکس حدودا 20 روز پیشه و ملاحظه مُنین که در اَباخر آبان ماه سه رنگ قرمز، سوز بََ زرد در طبیعت زیبای دُماوند کنار هم قرار بیتن. اِسا به قول این مجریک های رادیو تلبزیون ما دیه چیزی نموییم تا خودتون از عکس لذت ببرین!
۲۵
آذر